Buxusboorder - waar komt de plaag vandaan?
Tot een paar jaar geleden werden buxussen beschouwd als relatief vrij van plagen. Er waren een of twee schimmels die het humeur van de hobbytuinders bedierven, maar over het geheel genomen bleken de buxussen in dit land gemakkelijk te verzorgen en betrekkelijk robuust te zijn. Dit veranderde echter in 2006, toen de buxusboorder (Cydalima perspectalis), die afkomstig is uit Oost-Azië, in Europa en Duitsland aankwam, vermoedelijk als illegale passagier op een containerschip met planten. Kort daarna, was de eerste schade aan de buxus
en intussen zijn buxusbomen in grote delen van Europa door de plaag aangetast. Hierna volgt alle relevante informatie over de buxusboorder en de bestrijding ervan. Hoewel dit tijdrovend is, kan het met succes worden bekroond als het goed wordt getimed. Verder zullen wij u laten zien hoe u zich gemakkelijk alle ellende met de buxusboorder kunt besparen door simpelweg te kiezen voor een Bloombux® als uitstekend en buxusboordervrij alternatief voor een klassieke buxus.
Wat is een buxusboorder?
De buxusboorder is een zogenaamde kleine vlinder die oorspronkelijk voorkomt in Oost-Aziatische landen zoals Japan, China of Korea. De buxusvliermot is waarschijnlijk naar Duitsland gebracht door containerschepen geladen met planten. Dit wordt gestaafd door het feit dat de eerste meldingen van aantasting vooral verschenen in gebieden met binnenvaart en containervervoer. De buxus wordt geclassificeerd als een invasieve soort, wat betekent dat deze uitheemse soort een grote negatieve invloed kan hebben op de plaatselijke biodiversiteit.
Dit is hoofdzakelijk te wijten aan het feit dat de buxusboorder zich uitsluitend voedt met verschillende plantendelen van de buxus en dat er slechts weinig natuurlijke vijanden zijn. Intussen zijn in Duitsland vele opstanden met talrijke buxusbomen door de vraatzuchtige plaag vernietigd. Op sommige begraafplaatsen is er onlangs zelfs een verbod op buxusbomen geweest. Daarom wordt onze Bloombux® aanbevolen als een echt alternatief: het heeft veel van de typische en zeer populaire kenmerken van buxus, maar het is eigenlijk een rhododendron. Zo scoort hij niet alleen met een aantrekkelijke bloei, maar blijkt hij ook ongevoelig te zijn voor de buxusboorder.
Buxusmotten, rupsen en eieren: hoe herken ik een buxusboorder?
De rupsen van de buxusboorder zijn bijzonder gevaarlijk voor buxus. De mot zelf is meestal niet op de buxus te vinden, maar legt er alleen zijn eitjes. De kleine vlinder leeft ongeveer acht dagen en ontwikkelt zich uit de vraatzuchtige rupsen van de plaag. Met een spanwijdte van maximaal 4,5 centimeter is de buxusboorder betrekkelijk klein en wordt hij ook gemakkelijk over het hoofd gezien door zijn visueel onopvallende aard. De buxusvliermot heeft felgekleurde vleugels, die worden omlijst door een bruine rand. Binnen de bruine rand is er een uitstulping met een witte vlek. Dit wordt beschouwd als een onmiskenbaar teken waaraan de buxusvliermot kan worden herkend. Omdat het een nachtvlinder is, wordt hij bijna nooit gezien.
De rupsen van de buxusboorder daarentegen zijn optisch veel opvallender: ze worden tot vijf centimeter lang en worden gekenmerkt door een geelgroene tot donkergroene verkleuring. Zij hebben ook zwarte en witte lengtestrepen en opvallende zwarte vlekken. De rupsen van de buxusvlier hebben witte borstelharen en een zwart kopkapsel. Wie een van deze rupsen op zijn buxus ontdekt of de kleine vlinders in zijn tuin aantreft, kan uitgaan van een besmetting. Aangezien buxusboorders zich betrekkelijk snel voortplanten en, afhankelijk van de temperaturen in onze regio, tot twee generaties per jaar kunnen voortbrengen, is het noodzakelijk snel op te treden. Om u te helpen een buxusplaag nog sneller te herkennen, hebben wij de visuele kenmerken van de mot en de rups hier samengevat:
Levenscyclus van de buxusboorder: Wanneer keert de boor terug?
De levenscyclus van de buxusboorder kan een periode tot drie maanden beslaan in de zomergeneratie, het begint met het leggen van eieren. De buxusmotten leggen hun eitjes aan de onderkant van de buxusbladeren. De eieren zijn onopvallend en nauwelijks zichtbaar. De eitjes worden voornamelijk gelegd op de buitenste bladeren van de buxus.
De laatste generatie van de buxusboorder legt haar eieren voor de winter begint. De rupsen die uit de eitjes komen, spinnen zich in een cocon tussen de bladeren van de buxus om te overwinteren. Vanaf half maart beginnen de rupsen het zachte weefsel van de onderkant van de bladeren van binnenuit aan te vreten. Dit resulteert aanvankelijk in typische "window feeding", omdat het bovenste weefsel van het blad - de epidermis - blijft zitten.
Zodra de rupsen van de buxusvlier het einde van hun ontwikkelingscyclus hebben bereikt, verpoppen zij zich en groeien binnen ongeveer zeven dagen uit tot een mot. Deze heeft op zijn beurt een levensverwachting van ongeveer acht dagen en legt in die tijd de eieren voor de volgende generatie. Het volwassen stadium van de buxusboorder, de mot, kan tot 150 eitjes leggen, die zich op hun beurt ontwikkelen tot nieuwe vraatzuchtige rupsen.
Onze Bloombux® vormt geen habitat voor de buxusboorder omdat hij alleen de groeikenmerken van een buxus heeft, maar eigenlijk een rododendron is. De anders zeer resistente rupsen van de buxusboorder vinden dus geen voedsel in Bloombux®, zodat er geen gevaar is voor aantasting.
Wie ist das Aussehen und kann sich Buchsbaum erholen?
Wie te maken krijgt met een aantasting van de buxusboorder, zal de gevolgen al na zeer korte tijd kunnen vaststellen. Alles is mogelijk, van kleine voedingsschade tot de volledige dood van de plant. In het algemeen geldt, dat hoe langer een buxus bewoond wordt door een populatie buxusboorders, hoe groter de schade. Zolang de plant een voldoende groot voedselaanbod voor de plagen biedt, zullen zij geen nieuwe gastheer zoeken. Aanvankelijk voeden de rupsen van de buxusboorder zich vooral met de onderste delen van de plant. De aandacht gaat vooral uit naar de bladeren, voordat het ongedierte zich gaat richten op de schors van de twijgen.
Delen van de plant die boven de voedingsplaats liggen, sterven vaak af en op zijn laatst dan wordt een aantasting duidelijk. Bladskeletten en bladstelen worden gewoonlijk door de rupsen gespaard, soms kunnen zelfs geelachtige resten van het bladweefsel op de plant achterblijven. Bovendien heeft de rups van de buxusvlier het vermogen draden te weven, waar hij bijzonder gretig gebruik van maakt, bijvoorbeeld om bladeren aan elkaar te lijmen, om zich in te weven of om zich van het ene naar het andere blad te verplaatsen. Na verloop van tijd wordt de aangetaste buxus dan ook vaak omgeven door een waar web. Als de plagen niet tijdig worden bestreden, bestaat het risico dat de plant afsterft. Plantenliefhebbers hebben daarentegen minder moeite met onze Bloombux®, die geen habitat biedt aan de vraatzuchtige buxusboorder en de zomer dus zonder schade doorkomt.
Was hilft gegen Buchsbaumzünsler?
Als u de dood van uw buxus niet wilt accepteren, maar de buxusboorderinvasie die over Europa rolt actief wilt bestrijden, moet u zo vroeg mogelijk beginnen met de bestrijding van de buxusboorder. Hoe eerder de verspreiding van plagen wordt tegengegaan, hoe moeilijker het voor hen zal zijn om te overleven of geschikte habitats te vinden. Het is bijzonder ongecompliceerd om onze Bloombux® te gebruiken in plaats van een buxus. Dit is immers absoluut ongevoelig voor de vlierboorder en biedt u geen habitat. Op die manier beschermt u zich niet alleen tegen een onaangename plaag, maar maakt u tegelijkertijd de leefomstandigheden voor de onbeminde boorder moeilijker.
Er zijn verschillende manieren en middelen om de buxusboorder te bestrijden. Als u een besmetting in een vroeg stadium ontdekt, kunt u de rupsen eerst met de hand van de plant verzamelen en ze vervolgens weggooien.
Als u op zoek bent naar een middel tegen de buxusboorder, zult u al snel merken dat er maar weinig middelen zijn. In Oost-Azië, het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de kever, wordt neemolie vaak gebruikt om de plaag te bestrijden. Er is geen betrouwbare kennis over de vraag of dit bestrijdingsmiddel ook nuttig is in gevallen van zware aantasting.
Insecticiden zijn de eerste keuze voor veel eigenaars van geïnfecteerde buxus als het gaat om het bestrijden van de buxusboorder. Een gewasbeschermingsmiddel tegen de buxusboorder moet bij voorkeur aan het begin van de levenscyclus worden gebruikt, wanneer de rupsen al uit hun eitjes zijn gekropen maar nog klein zijn. Het is belangrijk dat het middel tegen buxusboorders gelijkmatig en met voldoende druk wordt aangebracht en dat alle bladeren gelijkmatig worden bevochtigd. De meeste gewasbeschermingsmiddelen werken als een voedingsgif. Biologische bestrijding van de rupsen is ook mogelijk. Er zij aan herinnerd dat bij gebruik van gewasbeschermingsmiddelen tegen de buxusvliermot ook andere insecten kunnen worden getroffen. Vooral bijen kunnen schade ondervinden wanneer insecticiden worden toegepast. Vooral met het oog op de bijensterfte en de mogelijke gevolgen voor ons ecosysteem, is het raadzaam dergelijke middelen alleen in uiterste noodgevallen te gebruiken.
INFO: Onze Bloombux® is ongevoelig voor de buxusboorder en hoeft dus niet behandeld te worden met insecticiden die gevaarlijk zijn voor bijen. Vooral tijdens de bloeiperiode trekt Bloombux® talrijke hommels aan en blijkt dus een aanwinst voor onze tuinen.
Leven met de Boorder?
De Oost-Aziatische buxusboorder heeft zich sinds zijn introductie in Europa in de afgelopen jaren voortdurend verspreid. Om deze reden wordt momenteel helaas niet verwacht dat deze ontwikkeling in de nabije toekomst zal veranderen. Deskundigen voorspellen zelfs dat de schade aan de populaire buxussoorten in dit land de komende tijd waarschijnlijk zal toenemen. Iedereen die reeds buxus in zijn tuin heeft geplant, moet consequent optreden tegen de plaag. Het is belangrijk de buxusboorder in een vroeg stadium te bestrijden om scheutsterfte of volledige sterfte van de aangetaste planten te voorkomen. Helaas blijken de buxusboorders echter vrij robuust te zijn en zijn de middelen tegen buxusboorders schaars. Het gebruik van chemische middelen is vaak slechts als laatste redmiddel aan te bevelen wegens de onverdraagzaamheid van bijen. In geval van twijfel moet een deskundige van het verantwoordelijke bureau voor gewasbescherming worden geraadpleegd. Maar zelfs als een doeltreffend gewasbeschermingsmiddel tegen buxusboorders wordt gebruikt, is het moeilijk om alle boorders te doden. Zelfs als dit lukt, kan een nieuwe besmetting op een later tijdstip niet worden uitgesloten.
Conclusie: Koop een resistent buxusalternatief - met Bloombux® nooit meer last van de bunt.
Als u van buxus houdt en geschikte exemplaren wilt kopen voor uw eigen tuin of voor grotere tuinoppervlakken, kunt u overwegen Bloombux® te gebruiken in plaats van een buxus. Dit is een speciale kruising tussen twee rhododendrons die bewezen heeft resistent te zijn tegen de buxusboorder, evenals tegen vele andere plagen en typische buxusziekten. Bovendien heeft de Bloombux® een aantrekkelijke bloeiperiode van mei tot begin juni. Ook als onderhoudsvriendelijke en groenblijvende haag-, streek- of containerplant presenteert de Bloombux® zich met de beste eigenschappen van de buxus en kan hij een hoogtepunt worden in elk tuin- en parklandschap, bijvoorbeeld met een vormsnoei.